Stanowisko do projektu ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku z poprawą bezpieczeństwa ruchu drogowego UD185.
Zapoznaj się z proponowaną treścią uwag. Jeśli je popierasz, to wyślij je na adres Ministerstwa Sprawiedliwości do końca lutego 2025.
Proponowane w projekcie rozwiązania dotyczące dożywotniego zakazu prowadzenia pojazdów w ogóle nie dotykają sedna problemu. Zakaz ten może być tak samo jak do tej pory regularnie łamany, jeśli nie zostaną wprowadzone sankcje: obligatoryjna konfiskata pojazdu oraz kara pozbawienia wolności w zawieszeniu stosowana jedynie w wyjątkowych przypadkach.
W sytuacji, gdy konfiskata nie jest możliwa (np. ze względu na własność pojazdu), należy wprowadzić nawiązkę w wysokości średniej wartości pojazdu w Polsce – proponowana kwota to 50 tys. zł, która co roku powinna być waloryzowana o wskaźnik inflacji.
Nowy typ przestępstwa („niebezpieczna jazda”) wprowadza zbyt skomplikowane kryteria. W praktyce udowodnienie wszystkich przesłanek (przekroczenie prędkości, naruszenie zasad BRD, zagrożenie bezpieczeństwu innej osoby) może być niemożliwe (np. gdy nie uda się ustalić personaliów konkretnej zagrożonej osoby). Samo rażące przekroczenie prędkości (np. jazda 200 km/h po drodze publicznej) powinno być uznawane za przestępstwo, gdyż stanowi oczywiste zagrożenie. Spowodowanie zagrożenia bezpieczeństwa osoby może natomiast stanowić osobny czyn, pozwalający np. reagować na osoby, które jeżdżą samochodami po chodnikach czy drogach dla rowerów.
Obecne przepisy pozwalają łatwo unikać odpowiedzialności (np. metodą „na obcokrajowca”). Polska powinna wzorować się na systemach automatyzacji odpowiedzialności funkcjonujących w krajach UE. Konieczne jest wprowadzenie zasady odpowiedzialności właściciela pojazdu za naruszenia.
Należy umożliwić samorządom lokalizowanie fotoradarów i pomiarów prędkości oraz zrezygnować z obowiązkowego oznaczania tych urządzeń. Obudowy fotoradarów mogą być malowane w neutralne barwy, co zwiększy ich prewencyjną skuteczność. Wpływy z kar powinny trafiać do Funduszu BRD i być przeznaczane na poprawę bezpieczeństwa, szczególnie pieszych i rowerzystów.
Konieczne jest uproszczenie procedur związanych z odholowywaniem pojazdów, które zagrażają bezpieczeństwu lub blokują ruch pieszy i rowerzystów.
Proponowana zmiana w ust. 1 pkt 1 art. 130a ustawy:
w art. 130a w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
“1) pozostawienia pojazdu:
z naruszeniem art. 49 ust. 1 pkt 1-11;
w przypadkach innych niż określone w lit. a, w miejscu, gdzie jest to zabronione oraz utrudnia ruch, w tym ruch pieszych lub rowerzystów, lub w inny sposób zagraża bezpieczeństwu;”.
Art. 90 kodeksu wykroczeń należy uzupełnić, wskazując, że dotyczy on również tamowania ruchu pieszego i rowerowego. Doprecyzowanie przepisu pozwoli skuteczniej karać za rażące przypadki nielegalnego parkowania.